ناشناس ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 35 ساله )

سلام
من متاهل هستم و یک سال که ازدواج کردم و از زندگی ام راضی ام ،همسرم خیلی تودار و اوایل ازدواج دوستانی که اونو میشناختن به من میگفتن که تو هیچ وقت نمی فهمی که کی این آدم ناراحت میشه و از صحبت های همسرم هم فهمیدم که سکوت می کنه ولی ممکنه با انفجار ناگهانی عصبانیتش روبرو بشی و حالا هم با گذشت زمان فهمیدم که خیلی کینه از آدم ها به دل داره از همه متنفر و یا بدش می آد و از دوستای دوران تحصیلش از 20 سال قبل تا زمان حال از آدم ها کینه داره و خودش میگه احساس کینه هایی که از 20 سال پیش داره تا الآن هیچ تغییری نکرده و نمیتونه ببخشه ،من نگرانم و نمی دونم چی کار کنم ،لطفا منو راهنمایی کنین.مرسی


مشاور (سید حبیب الله احمدی)

باسلام. به صرف همين اطلاعاتي كه از همسرتان ارائه كرديد، نمي توان گفت كه او مشكل يا مسئله ي رفتاري يا شخصيتي مهمي دارد. اينكه همسرتان چندين سال است كه از كسي كينه دارد، لزوماً نشانه ي ناسالم يا نابهنجاري محسوب نمي شود، زيرا ممكن است تجارب بسيار تلخي از آن افراد داشته است كه به هيچ وجه نمي تواند آن ها را ببخشد. اما به طور كلي در مورد افرادي كه احساسات و هيجانات منفي خود را به ديگران بروز نمي دهند و به اصطلاح، فقط در خودشان مي ريزند، انفجار خشم و انباشته شدن كينه هاي دروني، يك پيامد قابل انتظار است. اگرچه صرف وجود اين حالت، نشانه ي اختلال رواني نيست ولي پيامدهاي روانشناختي و خلقي ناخوشايندي براي فرد ايجاد مي كند. در واقع آنچه كه به بهداشت رواني و سلامت خلقي طولاني مدت كمك مي كند، اين است كه هرگاه فرد از اطرافيان خود، دلخوري يا ناراحتي خاصي پيدا مي كند، حتي اگر اين ناراحتي خيلي جزئي باشد، بهتر است كه احساس خود را به شكلي مؤدبانه و جامعه پسند، با طرف مقابل در ميان بگذارد. اين كار باهدف ايجاد تغيير بارزي در رفتار طرف مقابل نيست، بلكه هدف اوليه ي اين كار، اين است كه از انباشته شدن احساسات منفي در درونمان جلوگيري كنيم. زيرا اين يكي از مفاهيم مهم مباحث بهداشت رواني است كه آن دسته از هيجانات منفي كه بروز نمي دهيم، از بين نمي روند، بلكه در ذهن و روان ما انباشته شده و در نهايت، خود را به اشكال ناسالمي همچون انفجار خشم، نشانه هاي روان- تني، تنش و ... نشان مي دهند. البته ابراز صحيح هيجانات منفي نيز خود نياز به مهارت هاي خاصي دارد كه براي فراگيري آن ها شركت در بعضي از كارگاه هاي بهداشت رواني كه در كلينيك هاي تخصصي مشاوره برگزار مي شود و نيز مشاوره ي فردي مي تواند كمك كننده باشد (البته به شرطي كه خودشان انگيزه ي لازم را براي تغيير داشته باشند).